Sen ve Bir Gece

Tamamiyle karanlığa alışmış bir dünyada

Tek parlak yıldız sen kaldın

Sen de iyi ki varsın!

Bu gece

Sensiz her gece gibi

Oturdum ve

hayalinle avuttum yalnızlığımı

Ellerini aradım düşmemek için

Gözlerine sığındım aydınlanmak için

İçerken zaman durur gibi

Kokunu duyup sarıldım bedenine

ve bir masal anlattın bana…

Yıldızlar altında tatlı bir rüyaya çevirdin ölümü

Sonsuza koşmak kadar huzurlusu yoktu

Ne var ki sabah bir türlü olmuyordu…

Uyandığım cehennemde ben

Sıcaktan üşüyor, titriyordum

Ölüyordum yine

Her sensizlikte ölüyordum

Ama kollarına gömülemiyordum ki

Huzur bulayım…

Sabah olmayacak,

Karanlık kalacak sandım

Ağladım..

Bir damla bile akmadı yanağıma…

Gün doğdu sonunda

Ama aydınlanmadı dünyam hala…

Sadece aydınlattı gerçekleri

Gece sen die sarıldığım  yastıkmış mesela

Ölmemişim ama

Sensizliğin işkencesini çekiyormuşum mezarımda…

Ve daha sana yıllar varmış…

Hem sensizim

Hem dilsiz!

Bu kadarı da fazla

Her an beni duyma fırsatı yaratıyorum sana

ve sen cevap vermesende

Ben seni duyuyorum…

Hiç bir gece ben

Seni unutamıyorum…